Les 2. Landingsfase

Eerste fase ná de geboorte is de Landingsfase.

In deze fase staat de vorming van het EGO centraal. Het ego is het overlevingsmechanisme van het innerlijke kind om leider te worden van het ikke. Zo leert het EGO de interne spanningen te verdragen tussen de eisen en verwachtingen van buitenaf en de eigen gevoelde frustraties en pijn van het niet kunnen uitleven van de eigenheid, passies en zielsverlangen.

Overlevingsstrategie van de ziel.

Het universeel bewustzijn maakt, om als jong kind te overleven, plaats voor een overlevingsmechanisme: het “ego-bewustzijn.” Dit bewustzijn is heel alert en leergierig om zich alle tricks en trucs van de heersende normen en waarden in het systeem waarin de baby geland is, eigen te maken.

Omschakeling van universeel bewustzijn naar ego-bewustzijn is pijnlijk.

Zonder het ego-bewustzijn red je het als jong mens namelijk niet. De omschakeling van het, voor het jonge  kind, ‘vanzelfsprekende’ universele  zielsbewustzijn naar het ‘nieuwe, noodzakelijke ego-bewustzijn’ is voor een jong kind een verwarrend, moeilijk en pijnlijk proces. Maar helaas noodzakelijk om te kunnen overleven en interne conflicten te vermijden. We noemen dit in de psychologie ‘het socialisatieproces’. 

Socialisatieproces nodig om te aarden.

Het jonge kind leert al heel snel dat het eigen diepste zielsverlangen en de primaire behoeften ondergeschikt zijn aan het voldoen aan de normen en waarden vanuit de naaste omgeving. Dit is namelijk voorwaarde om geaccepteerd en geliefd te blijven. Vanuit deze afhankelijkheid enerzijds en het intomen van de eigen verlangens anderzijds ontstaat het noodzakelijke ego. Ik omschrijf hier een zeer complex en perfect overlevingsmechanisme dat erop uit is om interne conflicten  en onlustgevoelens te voorkomen.

‘Wijs’ meisje van zes

Een voorbeeld hiervan zie je in het filmpje hieronder van een meisje dat op de trap zit en haar moeder toespreekt. Dit noemen we dan een wijs kind. Die wijsheid komt uit het heldere kanaal en uit het oorspronkelijk bewustzijn wat van nature gewoon in ieder kind aanwezig is. Het is aan de ouders of ze het heldere bewustzijn en de zuiverheid van de zielsconnectie  kunnen verdragen en niet als een bedreiging voor de eigen tekortkomingen ervaren. In deze situatie respecteert en waardeert de moeder de uitlatingen van het kind. Deze veiligheid maakt dat het kind het kanaal ook open kan houden.

Het volgende filmpje laat zien wat er gebeurt als een jong kind zich 100% veilig voelt en het kanaal volledig heeft openstaan. Dit jonge kind weerspiegelt de overgeleverde informatie van haar voorouders in haar DNA. Pure zielsenergie maakt dat ze perfect aanvoelt wat haar te doen staat. Geen enkel misstapje is dan ook te bespeuren. Wonderlijk!

Native American Girl danst zonder enige misstap!

Of Adam, een jongen van bijna 6 die alle informatie uit zijn vorig leven als captain/piloot in een cockpit nog kan herinneren.

Mate waarin ‘t kanaal sluit hangt af van de mate waarin het kind zich veilig voelt.

Met het ‘vanzelfsprekende’ universele zielsbewustzijn bedoel ik het heldere communicatiekanaal met je gidsen, het universum of je innerlijke bron. Kijk maar welke woorden je er zelf het liefste aan geeft. Dit kanaal weerspiegelt je zielsconnectie, je sensitiviteit en hoger bewustzijn.  Er bestaan situaties waarbij het kind het kanaal niet helemaal af heeft hoeven sluiten. Dan voelt het kind zich veilig en sterk genoeg.

Er gaan wat jaren overheen voordat het overlevingsmechanisme goed is verinnerlijkt en de ziel is geland! De spontaniteit en de driften van het jonge kind weerspiegelen nog veel universeel zielsbewustzijn. Het kind weet namelijk onbewust precies hoe het echte leven in elkaar steekt. Het ego-bewustzijn is echter nodig om te overleven in de , voor het jonge kind, harde en onechte maatschappij.

  Het ego: “Je beste vriend en ergste vijand”.
Echter: “Wanneer je beste vriend en wanneer je ergste vijand?”

 
Het gevolg is dat het heldere universele zielsbewustzijn voor het kind steeds verwarrender wordt. Met wat het jonge kind aan eigen wijsheid en bewustzijn heeft,  klopt absoluut niet met wat het rond zich heen ziet gebeuren aan onrechtvaardigheid, agressie en onecht gedrag. 
Daarom kiest een kind onbewust voor de overlevingsstrategie die nodig is om het ‘universele bewustzijn’ beetje bij beetje de eerste zes levensjaren weg te stoppen en af te sluiten van het gevoel. We zeggen dan dat het ego gaat ‘aarden’. Dit wil zeggen dat de vertrouwde verbinding met het universum, de eigen spiritualiteit, wordt opgegeven om zich aan te kunnen passen aan de heersende normen en waarden die er vanuit de omgeving aan het kind gesteld worden.  Zo heeft het kind de meest kans om aanvaard, geliefd en gerespecteerd te worden
 
Het volgende filmpje geeft het beste de paradox in deze fase weer. ( Kijk uit voor schokkende beelden, maar de paradoxen als kind zijn ook schokkend!) . Zo raken kinderen getraumatiseerd en leren ze zich afsluiten van hun eigen ík'.

Suggestie

Waar had je het meeste last van de eerste 6 jaren? Waar voelde jij je het veiligste?
Als benieuwd bent en even terug wilt proberen te kijken naar die tijd zou je de volgende geleide oefening kunnen doen die je langzaam meeneemt naar het contact met het kind wat je toen was.

Geleide oefening

 

 Voel je de behoefte om je ervaringen naar aanleiding van deze oefening met me te delen dan kun je me mailen. 

Doe waar jij je het prettigste en het veiligste bij voelt.

 

Einde Les 2. Door naar Les 3. De aardingsfase